14. Święta

Kolejne dni i tygodnie w zamku mijały bardzo monotonnie: spanie, jedzenie, lekcje, nauka. Przyjaciele mieli co raz mnie czasu dla siebie. Jednak pomału nadchodził grudzień, święta i spotkania z rodziną. Wszyscy nie mogli się tego doczekać, a szczególnie dwie Gryfonki z siódmego roku. Obie od ostatniego meczu odliczały dni do ferii świątecznych, do spotkania z rodziną, przyjaciółki i chłopakami! W końcu nadszedł upragniony grudzień i wielkimi krokami zbliżał się czas wyjazdów. Wszyscy nauczyciele na ostatniej lekcji tego semestru składali uczniom życzenia. Wyjątku nie zrobił także profesor Wenig. Po ostatnim dzwonku w tym semestrze złożył życzenia, po czym poprosił Ginny, by została chwilę po lekcji. Zdziwiona dziewczyna została w klasie, gdy wszyscy wybiegli by spakować swoje kufry.. Stanęła przy biurku profesora i czekała. Nauczyciel uśmiechnął się do niej, podał jej jakąś kopertę i powiedział:
- Masz, schowaj do torby i jak tylko dojedziesz do domu daj to rodzicom, najlepiej tacie
- Dobrze
- Możesz już iść, jeszcze raz Wesołych Świąt!
- Dziękuję, nawzajem, dowiedzenia - powiedziała Ginny i wyszła.
Za drzwiami czekała na nią Hermiona i razem zaczęły iść w stronę wieży Gryffindoru. Kiedy szatynka byłą pewna, że profesor ich nie usłyszy, powiedziała
- Co chciał?
- Dał mi jakiś... list do taty.
Dalszą część drogi pokonały w ciszy.
********
W szkole aurorskiej właśnie rozległ się dzwonek obwieszczający zakończenie ostatnich ćwiczeń w tym semestrze. Jako pierwsi z ogromnej sali wybiegło dwóch chłopaków: wysoki rudzielec i nizszy czarnowłosy okularnik. Czym prędzej wrócili do swojego pokoju, wzięli wcześniej spakowane kufry i wybiegli. Pożegnali się z instruktorami życząc im wesołych świąt i deportowali się za bramą do Nory.
********
Czwórka przyjaciół brnęła przez śnieg na peron by wrócić na święta do domu. Gdy w końcu udało im się dotrzeć do pociągu, usiedli razem w przedziale i zaczęli rozmawiać. Jednak dwie dziewczyny nie mówiły zbyt wiele, tylko słuchały rozmowy pary i myślały o spotkaniu z chłopakami. Już za kilka godzin się zobaczą. To oni zaoferowali, że odbiorą je z peronu. Obie nie mogły się doczekać tych ponad trzech wspólnych tygodni
********
Słońce już dawno schowało się za horyzontem, a na niebie górowały gwiazdy gdy na peron 9 i 3/4 wjechał Express Hogwart, chwilę później uczniowie zaczęli wychodzić na peron i szukać swoich bliskich. W końcu pojawiły się dwie dziewczyny, obie równocześnie zaczęły szukać kogoś w tłumie. W tym momencie podeszli do nich dwaj mężczyźni. Obie pary wpadły sobie w ramiona. Wtuleni szli w stronę przejścia na mugolskie King Cross. Pożegnali się z Luną i Neville'm z którymi mieli się spotkać dopiero na sylwestrze i deportowali się do Nory
*********
Na podwórzu leżało mnóstwo śniegu, a kuchni już trwały przygotowania do świąt , pomimo, że te miały być być dopiero za 5 dni.
Gdy cała czwórka pojawiła się w kuchni pani Weasley oderwała się od pracy by uściskać córkę i Hermionę
- No, no moje kochane! Jak tam szkoła? Siadajcie, na pewno jesteście głodne!
- Mamo... - uśmiechnęła się Ginny
- Siadajcie, siadajcie!
W tym momencie w kuchni pojawili się pan Weasley, George z Angeliną, Percy, Charlie i Bill z Fluer.
- Percy, gdzie masz Audrey? - zapytała pulchna kobieta
- Kazała Cię przeprosić mamo, ale przyjedzie dopiero na święta i ja na drugi dzień jadę do niej.
- No dobrze.
Gdy wszyscy jedli przy wesołych rozmowach, rudowłosa nagle przypomniała sobie o tajemniczej kopercie dla taty, przywołała ją zaklęciem i powiedziała:
- Właśnie tato! Mój profesor od Obrony przed Czarna Marią prosił, żebym Ci to przekazała - wręczyła mu przesyłkę.
Pan Weasley otworzył kopertę i zaczął czytać znajdujący się w niej list. Po chwili powiedział:
- Stary John Wening uczy w Hogwarcie! Na Merlina!
- John? Naprawdę?! - zawołała podekscytowana Molly
- Tak Molly! Ten sam John!
Wszystkie dzieci spojrzały na rodziców  zdumione
- Jaki John? - zapytał w końcu Bill
- John! Mój najlepszy przyjaciel z Hogwartu, druh na naszym slubie i twój chrzestny!
- Wujek Joj?
- Tak Bill! Wujek Joj!
- Czemu my go nie znamy? - zapytał George
- Nie długo po narodzinach Billa wyjechał do Azji, skad tylko wysyłał chrześniakowi prezenty. Wrócił na prośbę McGonagall w lipcu!
- Artur czy on ma jakąś rodzinę?
- Tak ma, żonę, dwie córki i dwóch synów
- To świetnie, zaprosimy ich na święta
Dalsza część kolacji minęła przy opowieściach o młodości państwa Weasley'ów.
Późnym wieczorem wszyscy udali się do swoich pokoi, z małym wyjątkiem. Czwórka przyjaciół siedziała na dwóch łóżkach i opowiadała sobie całe pół roku, wszystko czego nie zawarli w listach. Siedzieli tak bardzo długo, a gdy w końcu postanowili iść spać, ułożyli się na dwóch jednoosobowych łóżkach. Byli za sobą tak stęsknieni, ze dali radę!
********
Kolejne dni mijały na gorączkowych przygotowaniach do świat, a pracy było na prawdę dużo. Dziewczyny piekły i gotowały, a panowie stroili dom. Gdy wszystkie kobiety były w kuchni wesoło rozmawiały, rudowłosa dziewczyna zwróciła się do swojej matki:
-Mamo, ile nas będzie na świętach?
- No my. To jest trzynaście osób - uśmiechnęła się pani Weasley - Andromena z Teddy'm, John z rodzinom i chyba King. W sumie dwadzieścia dwoje
- To super!
W końcu nadeszło jakże przez wszystkich wyczekiwane Boże Narodzenie . Od rana w domu rozbrzmiewały Kolendy. Koło dziesiątej przybył chrześniak Harry'ego ze swoja babcią. Maluch miał już ponad 9 miesięcy i był bardzo słodki. Od razu każda kobieta chciała go wziąć na ręce. Mniej więcej w południe pojawił się profesor z rodziną: żoną Natalią, córkami Kate i Eliza i synami Carl'em, Filipem. Do godziny czternastej zgromadziła się też reszta gości. Wszyscy zasiedli do pysznego obiadu, złożyli sobie życzenia i otworzyli prezenty. Gdy zrobiło się trochę spokojniej Harry i Ron podeszli do Ministra.
- Witaj King! Chcielibyśmy Ci podziękować.
- Cześć chłopcy! Jak tam kurs? Za co?
- Nie oszukuj, dobrze wiemy, ze to dzięki tobie możemy jeździć na mecze do Hogwaru.
- To drobnostka, a wam i dziewczynom należy się trochę luzu.
Wening'owie okazali się być bardzo mili. Eliza byłą w wieku Hermiony i miała spać z dziewczynami w pokoju. Jej brat Filip był o rok starszy i miał "zamieszkać" z chłopakami. Kolejny był Carl, który był w wieku Georga i dostał przydział z nim i Charlie'm, a jego o rok starsza siostra, Kate, była w pokoju z Angeliną. Gdy juz wszyscy byli zmęczeni, udali się do pokoi. Większość jeszcze chwilę rozmawiała, a później udała się w błogą krainę snu.
___________________
Tak, wiem, zrobiła straszny przeskok, ale cóż wybaczcie! Moja wyobraźnia leci już do czasów po szkole, kursie i innych rzeczach :) Także następne 3-4 lata będą opisywane dość krótko, chyba, ze spotkania itp.
I jeszcze jedno! Następny rozdział pojawi się dopiero w sobotę! Wybaczcie! :/
pomimo wszystko mam nadzieje, ze się podobało! Zapraszam do komentowania!